تجربه گر

تاریخ روزهارو فراموش میکنیم و حتی چندشنبگیشونو. بر اساس اینکه چه بر سر لحظه هامون می اریم، خوب و بدیشونو قضاوت میکنیم. بر اساس ادم هایی که میبینیم، بر اساس جاهایی که میریم، بر اساس امتحان هایی که میدیم و پولایی که خرج میکنیم. بر اساس جایگشت روزهایی که کفش های هم رو میپوشیم ، بر اساس سرعت وصل شدن فیلتر شکن. بر اساس قابل خوردن بودن غذای سلف و بر اساس اینکه امشب کی سر پرست خوابگاس. بر اساس طرح زوج و فرد سالن فوتبال دستی دانشکده و بر اساس اینکه اخر هفته شده بریم کسایی بیلیارد بازی کنیم یا نه. همین چیزای ساده.همیشگی. معمولی. انسانی. مسخره و بیهوده و انگلی.لذت بخش و خنده دار و خوشگذشتنی.

امتحانم رو بر خلاف اکثریت خوب میدم، به محض تموم شدن میرم کلاسم رو برگزار میکنم، با خنده بر میگردم و هنوز هم زندگی بیهوده تر از هرچیزیه که وجود داره.

با براهنی، نصفه و نیمه موافقم، چیزی درون ما نمیجوشد ولی، چیزی مدام درون ما میپوسد.