تجربه گر

احساس خوب

دوشنبه ۱۹ مهر ۰۰

پست اخر یک جرعه لبخند رو خوندم.

خیلی احساس خوبی گرفتم. 

میخوام یک اعترافی بکنم. میخوام اعتراف بکنم و اینجا یواشکی بگم.یه چیزی که همیشه دلم میخواست بگم:

دلم میخواد شبا بیام اینجا و به امداد های غیبی ایمان بیارم و روز ها برم تو صف معتقدان به احتمالات.

شایدم باید برم واقعا به یک نفر التماس کنم بهم توپولوژی و احتمالات یاد بده تا بتونم بفهمم sacred geometry of chance چیه.این جمله اسرار امیز رسیده از ایشیزاکی.

به این اهنگ زیبا گوش بدیم: از استینگ

سفر به انتهای شب
مک مورفی
از اتاق بیرون دویدم. آن بیرون، نه حیاطی بود، نه راه پله ای از سنگ مرمر، نه ساختمان بزرگ بی سرو صدایی، نه درخت اوکالیپتوسی،
نه مجسمه ای، نه الاچیقی در باغ، نه فواره ای و نه حصاری: آن بیرون رویاهای دیگری در کمین بود.
~بیست و پنجم اگوست 1983
ورق های تا خورده :
T=t[(1-v^2/c^2)^-1/2] ]^1/2
نوشته ها
فوتون های تنها
اتم های پراکنده
طراح قالب : عرفـــ ـــان دارای گرین کارت از بلاگ بیان