دکه پیش استادیوم:روز بیست و دوم و بیست و سوم

چقدر حرف داشت این دوروز. چقدر زیاد. ولی نرسیدم بنویسم. اینا آپدیت و تصحیح میشن. فقط باید بنویسم که روزش نپره.

در این لحظه دلم بدجور تنگ کیمیاست. مثه همیشه.حتی نمیدونم برای چیش.

اهنگ تهران به شیراز دال بند.همین.

مک مورفی
از اتاق بیرون دویدم. آن بیرون، نه حیاطی بود، نه راه پله ای از سنگ مرمر، نه ساختمان بزرگ بی سرو صدایی، نه درخت اوکالیپتوسی،
نه مجسمه ای، نه الاچیقی در باغ، نه فواره ای و نه حصاری: آن بیرون رویاهای دیگری در کمین بود.
~بیست و پنجم اگوست 1983
طراح قالب : عرفـــ ـــان دارای گرین کارت از بلاگ بیان