اگر میشد افکارو بندازیم تو یه کیسه و بزاریم وسط این صفحه، منحنی فضا زمان دو بعدیش پاره میشد و همه چی میریخت زمین.
فیزیک میگه زمان وقتی گرانش زیاده، کند تر میگذره. یعنی همه چی کش میاد، طول میکشه برای شما. باباتون که تو یه موقعیت معمولی نشسته و به سطح دریا خیلی نزدیک نیست، داره با یه ساعت معمولی گذر 5 ساعت طبیعی رو حس میکنه، ولی شما همون 5 ساعت رو 3 ساعت تجربه کردین. 2 ساعت در عمر خودتون صرفه جویی کردین.که البته به این سادگیا نیست و چون داره روی مقدار خیلی کمی مانور میده این مقایسه، باید بازه زمانی طولانی 100 200 سال رو بیاریم وسط.
وقتی تو جاذبه چیزایی که دوسشون داریم گیر افتادیم چی؟ وقتی پیش کسایی که دوستشون داریم هستیم، وقتی درسی که دوس داریم داریم میخونیم، وقتی جایی که دوست داریم باشیم هستیم چی. معمولا اینکه: وای چقدر زود گذشت رو لابلای دیالوگای اصلی داریم. ولی واقعا زودگذشته؟ ما حواسمون کجاست که با اینکه، زمان کند تر از حالت معمولشه(چون مثلافرض کنیم در گرانش دوستمون اسیریم)، ما هنوز از دیدار سیر نشدیم؟ نمیدونم.
نسبیت چقدر چیز خفنیه.
شب بخیر.
#سهیل نفیسی
