تجربه گر

پارادوکس های به ظاهر کمدی و در باطن تراژیک

بازگشت به یک نام قدیمی و معنای جدید

یقینا، حداقل تا جایی که عمرم قد میده، یه مقدارشم بزارم بیرون از اطمینان تا بعدا نگم احمق بودم، یقینا، بزرگترین رنج بشر رنج ناشی از احساس تعلقه.
هواپیما داره بلند میشه. یکم گرمه. دارم برمیگردم. ساعت۱۲:۰۴ دقیقست. تا ارتفاع ۲۵ هزار پا.
دلم تنگ میشه. همه چیز موقتی شده؟ نمیدونم.
راه افتادیم. اولین کار، اتیش زدن ی کنت یخی دم دانشگاس.
فعلا.
سفر به انتهای شب
مک مورفی
و یک روز صبح،
از خواب بیدار شدیم و دیدیم بادهای موسمی به صلح نشسته اند.
طراح قالب : عرفـــ ـــان دارای گرین کارت از بلاگ بیان