تجربه گر

پارادوکس های به ظاهر کمدی و در باطن تراژیک

دکه پیش استادیوم:روز بیست و دوم و بیست و سوم

چقدر حرف داشت این دوروز. چقدر زیاد. ولی نرسیدم بنویسم. اینا آپدیت و تصحیح میشن. فقط باید بنویسم که روزش نپره.

در این لحظه دلم بدجور تنگ کیمیاست. مثه همیشه.حتی نمیدونم برای چیش.

اهنگ تهران به شیراز دال بند.همین.

سفر به انتهای شب
مک مورفی
و یک روز صبح،
از خواب بیدار شدیم و دیدیم بادهای موسمی به صلح نشسته اند.
طراح قالب : عرفـــ ـــان دارای گرین کارت از بلاگ بیان