تجربه گر

میدانی، چیزهای خنک، هوای ابری، برگ های سبز بعد از باران، صفحه سفید وبلاگ، ساعت های اینه ای که یکهو چشمت میخورد و میبینی، چایی داغ وقتی نبات در ان حلز ولز میکند، مرا یاد تو، نمی اندازد. تو تجربه خوش بودن در این لحظاتی عزیز. حیف.